Olsztyn24

Któregoś lutowego dnia 2004 roku, gdy szukający pracy bezrobotny od roku redaktor P. przyszedł do prezeski oddziału SDP Joanny W-S z pomysłem, usłyszał: „Nie gadaj tyle, tylko rób”. I nieco ponad miesiąc później ukazał się pierwszy numer „Bez wierszówki”.

Wielka w tym zasługa Andrzeja Zalewskiego, specjalisty od komputerowego łamania tekstów i stron, którego red. P. poznał podczas pracy w „Gazecie Warmii i Mazur”... - ile to lat temu? Ho, ho, ho..., albo i jeszcze wcześniej. To Andrzej jest autorem szaty graficznej naszego miesięcznika, na którą mówi się teraz z cudzoziemska - layout. Tytuł wymyślił Janek Rosłan, ksiądz redaktor, naczelny dwutygodnika „Posłaniec Warmiński” - żeby, jak powiedział, autorzy „BW” nie mieli złudzeń.

Nie będzie tabu

Założenie było takie, że pismo ukazuje się co miesiąc i drukuje teksty o sprawach środowiska. Z powodu chudej kiesy płaci za teksty symbolicznie, i to tylko bezrobotnym autorom. Ksiądz redaktor postanowił dołożyć swoją cegiełkę i drukował „BW” po kosztach własnych. Nakład 300 egzemplarzy - utrzymuje się do dziś.

Pierwszy numer - „trochę retrospektywny” - miał sześć stron i ukazał się z datą 1 kwietnia 2004 roku. W słowie od redakcji znalazło się zaproszenie do współpracy. Redaktor deklarował, że „będziemy pisać o sprawach środowiska, obchodzących zarówno koleżanki i kolegów z mediów o zasięgu regionalnym, jak i lokalnym” Zapewniał, że nie będzie tematów tabu.

Gdy dzisiaj czyta się zamieszczone w owym numerze „BW” teksty - serce rośnie. Wszystkie bardzo ciekawe i aktualne. Wypowiedzi doświadczonych kolegów po piórze w dziennikarstwie - zawodzie przejściowym, będące skrótem dyskusji podczas jednego z comiesięcznych spotkań oddziału, dziś jawią się jako prorocze.

Z Zespołem

Jak powstawał każdy numer miesięcznika „Bez wierszówki”? Zwyczajnie. Redaktor P. prosił o teksty Szanowne Koleżeństwo - i one spływały. Bardzo szybko powstał nieformalny zespół. Redaktora P. najdzielniej wspierał tekstami Jurek Pantak. Kroku starali się dotrzymać Joasia Wańkowska-Sobiesiak i pisujący najczęściej pod pseudonimem Zbyszek Wytrążek. Sekundowali im Andrzej Z. Brzozowski, Bogumiła Nowak, Bożena Ulewicz, Krzysztof Panasik.

Sporadycznie pisywali m.in. Stanisław Wieczorek, Wojciech Stefański, Wojciech Szalkiewicz, Władysław Bogdanowski, Wojciech Ogrodziński, Lech Brywczyński. W „Bez wierszówki” szlifowała swoje początki na zawodowej drodze Ada Romanowska, wówczas studentka dziennikarstwa na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim, dziś dziennikarka „Gazety Olsztyńskiej” i portalu Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Teatralnych AICT/IATC.

Redaktor P. zakończył redagowanie „Bez wierszówki” numerem styczniowo-lutowym 2006 roku, ponieważ znalazł pracę w Radiu Olsztyn. Pod jego kierownictwem powstało w sumie szesnaście numerów miesięcznika członków olsztyńskiego SDP. Pałeczkę od niego przejął kolejny bezrobotny redaktor - Jurek Pantak.

Tadeusz Prusiński/Bez wierszówki

******

Poczet redaktorów naczelnych „BW”

* Tadeusz Prusiński - pierwszy redaktor naczelny
* Jerzy Pantak - drugi redaktor naczelny
* Ryszard Borkowski - trzeci redaktor naczeleny
* Krzysztof Panasik - czwarty redaktor naczelny