Olsztyn24

Filharmonia Warmińsko-Mazurska w Olsztynie zaprasza w piątek (2.06), o godzinie 19.00, na koncert zakończenia 77. sezonu artystycznego.

Wystąpią:

» Piotr Sułkowski - dyrygent
» Roman Simović (Czarnogóra/Wielka Brytania) - skrzypce
» Chór Dziewczęcy „Cantabile” PSM I i II st. oraz Chór Żeński Chóru Kameralnego „Collegium Musicum” - kierownictwo artystyczne Agata i Janusz Wilińscy
» Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej
» Janusz Ciepliński - prowadzenie koncertu

W programie:
» Ludwig van Beethoven - Koncert skrzypcowy D-dur op. 61
» Gustav Holst - Suita symfoniczna Planety op. 32

Koncert skrzypcowy D-dur op. 61 - jedyne takie działo Ludwiga van Beethovena - powstał na prośbę Franza Clementa, koncertmistrza i dyrygenta Theater an der Wien, który chciał uświetnić nowym dziełem wieczór benefisowy. Kompozytor długo zwlekał z ukończeniem utworu, dlatego Clement miał mało czasu na jego przygotowanie. Nie wykonał arcydzieła jak należy, więc muzyka spotkała się z chłodnym przyjęciem, a obaj panowie pokłócili się - z tego powodu Beethoven ostatecznie zadedykował koncert przyjacielowi Stephanowi Breuningowi. Ale powodem braku aplauzu była też sama kompozycja. „Co do koncertu pana Beethofena [sic!], ocena fachowców jest jednolita: przyznaje mu dużo piękności, stwierdza jednak, że całość nie jest powiązana i że niekończące się powtórki kilku pospolitych miejsc mogą łatwo znudzić”, oceniał jeden z recenzentów. I trudno się dziwić: za czasów Beethovena forma koncertu była zwykle mniej więcej o połowę krótsza i służyła głównie popisowi wirtuozowskiemu. Tymczasem w op. 61 orkiestra jest niemal tak samo ważna jak partia solisty. To kompozycja monumentalna o niespotykanej wcześniej ekspresji. Równocześnie jest jednym z najbardziej lirycznych utworów Beethovena - delikatnym w brzmieniu, o niezwykle śpiewnych tematach. Nie oznacza to, że partia solowa nie jest trudna. Przeciwnie. Fakt ten przez długi czas odstraszał skrzypków - wielu z nich uważało utwór za niewykonalny. Przełom nastąpił dopiero w 1844 roku, kiedy Joseph Joachim, wówczas trzynastoletnie „cudowne dziecko”, wzbudził zachwyt wykonaniem koncertu z Filharmonikami Londyńskimi pod dyrekcją Feliksa Mendelssohna. Później, już jako dojrzały artysta, Joachim skomponował kadencje, które do dziś są wykonywane.

W tamtym czasie na brytyjskich estradach triumfy święcili obcokrajowcy, a lokalna tradycja muzyczna odrodziła się dopiero kilkadziesiąt lat później. Za jednego z jej ważniejszych przedstawicieli, działającego na przełomie wieków, uważa się Gustava Holsta, autora wielu oper i baletów, muzyki teatralnej, symfonii i suit orkiestrowych, pieśni, utworów chóralnych, koncertów. Mimo ogromnego dorobku twórca ten znany jest dziś głównie dzięki suicie Planety op. 32. Już podczas premiery w 1920 roku utwór został przyjęty przez angielską publiczność entuzjastycznie i od razu zyskał wielką popularność. Co więcej, Planety inspirowały dzieła literackie i filmowe, a także artystów ze świata muzyki popularnej. Holst twierdził, że utwór nie jest muzyką programową, a słuchaczom powinny wystarczyć podtytuły, zwłaszcza jeśli będą rozumiane w szerokim sensie. „W moich Planetach - mówił kompozytor - nie ma nic, co dałoby się wyrazić słowami”. I poprzestał na określeniu siedmioczęściowego utworu jako „serii nastrojowych obrazów”. Ale przecież podtytuły prowokują do pozamuzycznych analiz i symbolicznych odniesień. Zwykle pisze się o trzech poziomach interpretacyjnych. Pierwszy to symbolika mitologiczna - planety swoje imiona wzięły przecież od imion bogów greckich, a z nimi z kolei kojarzone są konkretne sfery życia, pojęcia, działania, uczucia. Drugi to plan dramaturgiczny - suita ma być obrazem ludzkiego życia od narodzin po bezkres niebytu. Trzeci wreszcie - i być może najważniejszy - odnosi się do toposu planet i pitagorejskiej idei harmonii sfer. Wszystkie te aspekty są ze sobą ściśle związane i osadzają dzieło głęboko w historii cywilizacji europejskiej.

Roman Simović - skrzypek

Błyskotliwa wirtuozeria i wrodzona muzykalność oraz nieograniczona wyobraźnia muzyczna zaprowadziły Romana Simovicia na najsłynniejsze estrady świata, na czele z Carnegie Hall, Salą Wielką Konserwatorium Moskiewskiego, Salą Maryjską w Sankt Petersburgu, Grand Opera House w Tel Avivie, Victoria Hall w Genewie, Rudolfinum w Pradze, Barbican Hall w Londynie, Art Centre w Seulu czy Grieg Hall w Bergen. Skrzypek zdobył wiele nagród w prestiżowych konkursach, takich jak: Premio Rodolfo Lipizer we Włoszech (I nagroda i nagrody publiczności), Tibor Varga International Violin Competition w Szwajcarii, Yampolsky Violin Competition w Rosji, Międzynarodowy Konkurs Skrzypcowy im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu.

Jako solista Roman Simović występował z takimi zespołami, jak: London Symphony Orchestra, Orkiestra Teatru Maryjskiego, Orkiestra Teatro Regio Torino, Symphony Nova Scotia, Ferenc Liszt Chamber Orchestra, Camerata Bern, Camerata Salzburg, CRR Chamber Orchestra, Orkiestra Filharmonii Poznańskiej, Praska Filharmonia, North Brabant oraz z takimi dyrygentami, jak: Valery Gergiev, Antonio Pappano, Daniel Harding, Gianandrea Noseda, Kristjan Järvi, Jiří Bělohlávek, Pablo Heras Casado, Nikolai Znaider.

W 2021 roku skrzypek wystąpił jako solista między innymi z: Quebec Symphony Orchestra pod batutą Fabiena Gabela, RTVE Symphony Orchestra, którą poprowadził od instrumentu w II Koncercie skrzypcowym Sergieja Prokofiewa, I Pomerigi Musicali z dyrygentem Alessandrem Cadario, Braunschweig Staatsorchester pod kierunkiem Srby Dinicia, Ulster Orchestra prowadzoną przez Daniele Rustioniego, Malta Philarmonic Orchestra pod dyrekcją Sergieja Smbatjana. Z London Symphony Orchestra i sir Simonem Rattlem grał Koncert skrzypcowy Miklósa Rózsy

Roman Simović zapraszany był do występów na: Verbier Festival, Festiwalu Białych Nocy w Sankt Petersburgu, Trans-Siberian Art Festival Vadima Repina, Festiwalu Wielkanocnym Valery’ego Gergieva w Moskwie, Letnim Festiwalu w Dubrowniku, Festiwalu Kotor Art w Czarnogórze, BEMUS i NOMUS w Serbii, Festiwalu Sion Valais w Szwajcarii, Festiwalu Muzycznym w Bergen, Festiwalu Moskiewskie Noce, Portogruaro Festival we Włoszech, Granada Music Festival w Hiszpanii. Współpracował tam z tak wybitnymi artystami, jak: Leonidas Kavakos, Yuja Wang, Gautier Capuçon, Tabea Zimermann, Misha Maisky, Schlomo Mintz, Francois Leleux, Itamar Golan, Simon Trpceski, Janine Jansen, Julian Rachlin, Vadim Repin.

Artysta jest profesorem gościnnymi klasy skrzypiec w Royal Academy of Music w Londynie. Prowadzi też kursy mistrzowskie w Wielkiej Brytanii, Stanach Zjednoczonych, Korei Południowej, Japonii, Australii, Włoszech, Szwecji, Szwajcarii, Serbii, Czarnogórze, Izraelu, a także na Festiwalu w Verbier, gdzie regularnie występuje jako solista i kameralista. W jego bogatym dorobku fonograficznym znajdują się dwie płyty z London Symphony Orchestra, nagrania koncertów Czajkowskiego i Głazunowa z Orkiestrą Teatru Maryjskiego pod dyrekcją Valery’ego Gergieva oraz album z kaprysami Paganiniego.

Od 2010 roku Roman Simović jest koncertmistrzem London Symphony Orchestra. Gra na skrzypcach Antonia Stradivariego z 1709 roku, wypożyczonych przez Jonathana Mouldsa, prezesa Bank of America.

Prof. Piotr Sułkowski - dyrygent

Dyrektor Opery Krakowskiej. Doświadczenie operowe, zdobył w czasie wieloletniej pracy w Operze Krakowskiej oraz w Wildwood Festival Opera AR (USA), którego był dyrektorem muzycznym. Przygotował wiele premier i prawykonań np. nieznanej operetki K. Szymanowskiego Loteria na mężów czyli narzeczony nr 69, a zrealizowany w 2004 r. Gwałt na Lukrecji B. Brittena został uznany na Bydgoskim Festiwalu Operowym za najlepszy spektakl roku. W 2010 r. przygotował z Orquesta Sinfonica de Navarra premierę Carmen G. Bizeta. Zrealizował międzynarodowy projekt operowy Fidelio-ofiarom holokaustu - L.v. Beethovena. W 2019 r. z Warszawską Operą Kameralną przygotował „Wesele Figara” W. A. Mozarta, z którą odbył tournée po Japonii.

Dyrektor naczelny i artystyczny Warmińsko-Mazurskiej Filharmonii w Olsztynie (2011-2022), zastępca dyrektora Chóru Polskiego Radia (2008-2009), kierownik muzyczny Toruńskiej Orkiestry Symfonicznej (2009-2011), gościnny dyrygent Signature Symphony Orchestra (2008-2014) Tulsa, USA. Dyrygent orkiestry POSM im. F. Chopina w Krakowie (1993-2016), z którą realizował programy edukacyjne dla francuskiej młodzieży. Zainaugurował działalność Fundacji Panteon Narodowy (2010). Zrealizował nagranie z muzyką B. Chajdeckiego do serialu historycznego Czas Honoru. Członek Rady Artystycznej Polskiej Orkiestry Sinfonii Iuventus.

Dyrektor „Copernicus Open. Festiwal Nauki i Sztuki” we Fromborku. Pomysłodawca i współorganizator festiwalu muzyki filmowej „Arena Festival film&music” w Ostródzie oraz musicalu, opartego na legendach Warmii i Mazur „Pora Jeziora. Warmińska Opowieść Wigilijna”, który znalazł się na 6 miejscu „złotej dziesiątki” Wirtualnej Polski najlepszych spektakli musicalowych 2021 roku.

Współpracuje z wieloma orkiestrami w kraju i zagranicą. W 2016 r. odbył tournée ze zwycięzcami Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. H. Wieniawskiego, zakończone koncertem z M. Vengerovem w St. Petersburgu. W 2018 r. poprowadził koncert muzyki polskiej z Buffalo Philharmonic Orchestra, a także jeden z koncertów Festiwalu K. Pendereckiego z okazji jego 85. urodzin. Propaguje twórczość F. Nowowiejskiego m.in. w 2016 r. wykonał koncerty oraz pierwsze, studyjne nagranie oratorium Quo Vadis, z A. Kurzak, A. Rucińskim oraz R. Siwkiem. Płyta oratorium F. Nowowiejskiego Powrót syna marnotrawnego z A. Rehlis, A. Rutkowskim oraz Ł. Koniecznym w partiach solowych została nominowana do nagrody Fryderyk (2021).

Zajmuje się pracą dydaktyczną na Akademii Muzycznej w Krakowie oraz na Akademii Muzycznej w Bydgoszczy, gdzie prowadzi klasę dyrygentury. Od 2020 roku kierownik Katedry Dyrygentury bydgoskiej uczelni. W Hiszpanii prowadzi warsztaty dla dyrygentów. Członek polskich i międzynarodowych komisji konkursów muzycznych.

Vice przewodniczący Zarządu Zrzeszenia Filharmonii Polskich (2014-202). Członek Rady Programowej Radia Olsztyn (2012-2016). Uczestnik i panelista konferencji dot. kultury i nowoczesnego modelu orkiestry. Laureat wielu nagród m.in. Statuetka św. Jakuba (2012), Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2014), statuetka Pegaz (2015), Srebrny Krzyż Zasługi (2016), Nagroda im. F. Nowowiejskiego (2017), Nagroda Specjalna Marszałka Województwa Warmińsko-Mazurskiego (2021), Złoty Krzyż Zasługi (2021).

Agata i Janusz Wilińscy

Dyrygenci i chórmistrzowie, absolwenci dyrygentury chóralnej Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie (obecnie Uniwersytet Muzyczny).

Prowadzą chóry, zasiadają w jury konkursów, organizują warsztaty chóralne w kraju i za granicą. Autorzy wielu przedsięwzięć artystycznych i edukacyjnych, animatorzy kultury muzycznej.

Dzięki ich zaangażowaniu chóry Cantabile PSM I i II st., Collegium Baccalarum oraz Chór Kameralny Collegium Musicum wzięły udział w prestiżowych konkursach i festiwalach w Polsce i Europie, m.in. w Austrii, Belgii, Czechach, Chorwacji, Czarnogórze, Finlandii, Francji, Grecji, Hiszpanii, Litwie, Łotwie, Macedonii, Niemczech, Portugalii, Rosji, Słowacji, Szwajcarii, Szwecji, Ukrainie, Watykanie, we Włoszech i USA.

Za swoją działalność artystyczną i pedagogiczną nagradzani m.in. przez Prezydenta RP, Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Ministra Edukacji, Marszałka Województwa Warmińsko-Mazurskiego, Prezydenta Olsztyna.

Wyróżnieni Laurem „Najlepszy z Najlepszych” przyznanym przez Marszałka województwa, Nagrodą Prezydenta Olsztyna im. Feliksa Nowowiejskiego w Dziedzinie Sztuk Muzycznych, tytułem Ikony Warmii i Mazur, a także Medalem Zasłużony Kulturze „GLORIA ARTIS”, przyznanym przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Chór Dziewczęcy „Cantabile”

Zespół tworzony przez entuzjastki muzyki chóralnej - uczennice i absolwentki PSM I i II st. w Olsztynie. Działający od blisko 33 lat chór doceniany jest w Polsce i za granicą. Od początku swojego istnienia aktywnie bierze udział w wydarzeniach artystycznych miasta, regionu i kraju, należy do grona jednego z najbardziej utytułowanych chórów dziewczęcych w Polsce. Pod kierownictwem swojej dyrygentki dr Agaty Wilińskiej nagrodzony na kilkunastu europejskich konkursach i festiwalach chóralnych, m.in. w Belgii, Austrii, Hiszpanii, Czechach i Słowacji. Wysoki poziom artystyczny oraz aktywna działalność zespołu zostały wyróżnione także przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Marszałka Województwa Warmińsko-Mazurskiego, Prezydenta Olsztyna, Fundację Środowisk Twórczych oraz Radę Organizacji Pozarządowych. Zespół otrzymał Certyfikat Skarbnicy Kultury Narodowej w 100-letnią rocznicę Niepodległej Rzeczypospolitej Polskiej.

Chór Kameralny „Collegium Musicum”

Zespół działa od 1977 roku. Skupia muzyków amatorów, nauczycieli, lekarzy, prawników, ekonomistów, studentów oraz uczniów. W ciągu 45 lat swojej działalności chór zdobył międzynarodową renomę: występował w prestiżowych salach koncertowych, m.in. w Filharmonii Narodowej w Warszawie, Filharmonii Narodowej w Wilnie, Palau de la Musica w Barcelonie, Audytorium Strawińskiego w Montreux, Music und Kongresshalle w Lubece czy w Katedrze Św. Patryka w Nowym Jorku.

Liczne występy oraz nagrody na krajowych i zagranicznych konkursach, nagrania radiowe, telewizyjne i płytowe to poświadczenie autentycznej pasji oraz radości, którą chórzyści odnajdują we wspólnej pracy pod dyrekcją Janusza Wilińskiego i przekazują swoim słuchaczom.

Chór zdobył liczne główne nagrody i wyróżnienia w konkursach m.in. w Austrii, Szwajcarii, Finlandii, Portugalii, Czechach. W roku 2010 zespół został laureatem Fryderyka w kategorii chóralno-oratoryjnej za album z muzyką F. Nowowiejskiego (współpraca z Filharmonią Warmińsko-Mazurską) oraz uhonorowany platynową płytą za album z kolędami Cicha noc.

Zapraszamy!