Olsztyn24

Filharmonia Warmińsko-Mazurska w Olsztynie zaprasza w piątek (28.10), o godzinie 19.00, na Arcyfiński koncert skrzypcowy.

Wystąpią:
» Jose Miguel Rodilla (Hiszpania) - dyrygent
» Filip Ćwiżewicz - skrzypce (nagroda Warmińsko-Mazurskiej Filharmonii dla laureata X edycji Ogólnouczelnianego Konkursu „Gram z Orkiestrą”)
» Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej
» Janusz Ciepliński - prowadzenie koncertu.

Program:
» Juan Crisóstomo Arriaga - Uwertura do opery Szczęśliwi Niewolnicy (Los esclavos felices)
» Jean Sibelius - Koncert skrzypcowy d-moll op. 47
» Juan Crisóstomo Arriaga - Symfonia D-dur

Program koncertu zestawia obok siebie muzykę kompozytorów, których różni niemal wszystko: Arriaga pochodził z gorącego południa, Sibelius - z zimnej północy. Temu pierwszemu nie dane było rozwinąć fenomenalnego talentu, ten drugi dożył wielkiej i zasłużonej sławy. Twórczość Arriagi należy do epoki klasycznej, zaś Sibeliusa zamyka muzyczny romantyzm. Jak ich utwory zabrzmią obok siebie?

Juan Crisóstomo de Arriaga urodził się (tak jak Mozart 27 stycznia) w baskijskim Bilbao w rodzinie muzykujących sklepikarzy. Studiował w Paryżu u najlepszych pedagogów tamtych czasów: Pierre’a Baillota, Luigiego Cherubiniego i Françoisa Josepha Fétisa. Jego wybitny talent zapowiadał olśniewającą karierę, którą przerwała śmierć w przeddzień dwudziestych urodzin tego skrzypka i kompozytora, tak ważnego dziś dla Basków i Hiszpanów. Napisał kilka dzieł wokalno-instrumentalnych, w tym operę Szczęśliwi niewolnicy i Stabat Mater, Symfonię D-dur, utwory fortepianowe, a także trzy świetne kwartety smyczkowe. W twórczości Arriagi robią wrażenie znakomity, klasyczny warsztat, świetna inwencja melodyczna, ale też pomysłowość i nowatorstwo godne Beethovena. Niektóre jego dzieła brzmią bardzo romantycznie i blisko im do Beethovena czy Schuberta. Z kolei w uwerturze do opery wyraźnie pobrzmiewają echa stylu najpopularniejszego kompozytora ówczesnej Europy, Gioacchina Rossiniego.

To, co zainicjowali kompozytorzy początków XIX stulecia, domknęli sto lat później tacy twórcy jak Jean Sibelius - zarówno w sferze czysto muzycznej, technicznej czy formalnej, jak i wyrazowej. A jedną z największych ambicji romantyków było oddanie ducha przyrody, jednak nie przy pomocy zabiegów dźwiękonaśladowczych, lecz nastroju. Pejzaż nie był już bowiem traktowany jak bukoliczny obrazek, dekoracja, a stał się krajobrazem wewnętrznym, medium do ukazywania targanej namiętnościami duszy twórcy. Słychać to już u Beethovena i Mendelssohna, słychać też w całej twórczości Sibeliusa. Koncert skrzypcowy d-moll op. 47, jeden z najpopularniejszych utworów fińskiego mistrza, nie zalicza się oczywiście do muzyki programowej, ale przenika go ten sam północny koloryt i szeroki oddech, który usłyszeć można we wszystkich utworach twórcy Finlandii. Ujęty w ramy klasycznej formy utwór należy do żelaznego repertuaru wiolinistycznego. Skomponowany w 1904 roku - ale po spektakularnej klapie spowodowanej nietrafionym obsadzeniem solisty gruntownie przeredagowany i zaprezentowany ponownie rok później - zachwyca symfonicznym rozmachem. Partia instrumentu solowego oraz orkiestry są absolutnie równorzędne. Brytyjski muzykolog Donald Tovey nazwał finałową część Koncertu „polonezem dla niedźwiedzi polarnych”, przyznając mu jednak miejsce wśród najwspanialszych romantycznych koncertów skrzypcowych, obok dzieł mistrzów tej formy takich jak Schumann czy Mendelssohn.

José Miguel Rodilla - dyrygent

Urodził się w hiszpańskiej Walencji. Studiował dyrygenturę, kompozycję i grę na klarnecie w rodzinnym mieście, a także w Alicante, Rotterdamie, salzburskim Mozarteum oraz w Royal College of Music, który ukończył z wyróżnieniem. Uczestniczył w kursach mistrzowskich prowadzonych przez takich dyrygentów, jak J. Collado, M. Gielen i A. Cecatto. Obecnie jest szefem wydziału dyrygenckiego Conservatorio Superior de Música de Murcia, uczy w Akademii Dyrygenckiej DIESIS, jest też dyrektorem Orkiestry Kameralnej Mediterranean Soloists.

José Miguel Rodilla debiutował jako dyrygent w 1990 roku z Orquesta del Conservatorio de Murcia w 1990 roku, której szefuje od 1996 roku. Występował z nią w Hiszpanii, na Węgrzech i w Portugalii. W 1991 roku otrzymał nagrodę dla najlepszego dyrygenta na Międzynarodowym Festiwalu Orkiestr Młodzieżowych w Murcii. Dwa lata później założył Orkiestrę Kameralną Concertus Novo, z którą wykonuje muzykę współczesną. Z zespołem tym wstępował na wielu prestiżowych festiwalach.

Od 1996 do 2012 roku był głównym dyrygentem Orquesta Sinfónica de la Región de Murcia, z którą wykonywał szeroki repertuar - od muzyki dawnej do dzieł nowych. Jako dyrygent gościnny współpracował z takimi zespołami, jak: Orkiestra Symfoniczna Radia Praskiego, Sinfónica de RTVE, Baden-Baden Philharmonie, Aachen Symphony, Filarmónica de Buenos Aires, Orkiestra Symfoniczna w Pekinie, Orkiestra Filharmonii w Hradec Kralove, Orkiestra Symfoniczna w Segedynie, Toronto Philharmonia, Państwowa Orkiestra Symfoniczna w Stambule, Gangneung Philharmonic (Korea Południowa), Opera Państwowa w Ruse, Orkiestra Symfoniczna w Bilkent, Orquestra de Câmara de Cascais e Oeiras, Orkiestra Filharmonii w Cieplicach (Czechy), Orkiestra Filharmonii Morawskiej, Czeska Orkiestra Kameralna w Pardubicach, Orkiestra Symfoniczna w Karlovych Varach, Sinfónica Municipal de Caracas, Sinfonica di San Remo, Lake Como Philharmoniker, FVG Mitteleuropa Orchestra Udine, Filarmónica de Jalisco, Comunidad de Madrid, Sinfónica del Principado de Asturias, Orkiestra Filharmonii Częstochowskiej, Orkiestra Symfoniczna Akademii Muzycznej w Poznaniu, Orchestra da Camera Milano Classica, Orchestra da Camera Fiorentina, Sinfonica di Bari, Orquesta de Valencia, Orquesta de Extremadura, Nacional do Porto, Orquestra do Algarve, Orkiestra Symfoniczna Radia w Bratysławie, Bayonne Côte Basque, Sinfónica de Castilla y León, Ciudad de Málaga.

Maestro Rodilla występował na takich imprezach, jak Cesky Krumlov Festival, Ravelo Festival we Włoszech, Festival Internacional del Teatro Teresa Carreño de Caracas w Wenezueli, Międzynarodowy Festiwal Muzyki Współczesnej w Alicante w Hiszpanii. Wśród solistów, z którymi współpracował, są: Joaquín Achúcarro, Steven Isserlis, Pierre Amoyal, Konstanty Andrzej Kulka, Tedi Papavrami, Sol Gabetta, Wolfgang Emanuel Schmidt, Bulent Evcil, Javier Perianes, Iván Martín, Ludmil Angelov, Pepe Romero, Los Romero, Asier Polo, Leonel Morales, Jan Simon, Michel Camilo, Guy Touvron, Ana Mª Sánchez, Ainhoa Arteta, Elisabete Matos, Mª José Montiel.

W jego repertuarze operowym znajdują się dzieła z wielkiej klasyki, a także utwory z gatunku hiszpańskiej zarzueli: Carmen, Norma, La Traviata, Łucja z Lammermooru, Napój miłosny, Rycerskość wieśniacza, Pajace, Marina, La Tempestad, La Tabernera del Puerto, Gigantes y cabezudos, La viejecita, La revoltosa, Luisa Fernanda, El relámpago.

W przyszłym sezonie artystycznym José Miguel Rodilla wystąpi między innymi w Czechach, we Włoszech, w Polsce, Francji, Korei Południowej i Hiszpanii.

Filip Ćwiżewicz - skrzypce

Urodził się w Wielkiej Brytanii, naukę gry na skrzypcach rozpoczął u swojego starszego brata Michała, z którym obecnie często koncertuje m.in. w duecie Ćwiżewicz Brothers.

Jest absolwentem Royal College of Music, gdzie studiował pod kierunkiem prof. Itzhaka Rashkowskiego. Od ubiegłego roku odbywa studia magisterskie w klasie prof. Kai Danczowskiej w Krakowskiej Akademii Muzycznej. Brał udział w kursach mistrzowskich u Feliksa Andrievskiego, Cihata Askina, Rivki Golani i Krzysztofa Śmietany. Jest laureatem międzynarodowych konkursów, takich jak: Lipizer Violin Competition, Augustin Aponte Competition oraz zwycięzcą Konkursu im. Jana Staniendy w Warszawie.

Filip występował w Wigmore Hall, Milton Court Hall, Barbican, Birmingham Symphony Hall, Stationers Hall oraz na żywo w BBC Radio 3. Ostatnie występy obejmują solowe wykonania koncertów Czajkowskiego, Sibeliusa i Mozarta z orkiestrą TSO i innymi zespołami. Grał także we Francji, Włoszech, Niemczech, Szwajcarii, Serbii, Hiszpanii i Korei Południowej. Artysta jest liderem sekcji drugich skrzypiec w Górecki Chamber Orchestra, wcześniej był także koncertmistrzem Royal College of Music Symphony Orchestra, Purcell Symphony Orchestra i London School Symphony Orchestra.

Współpracuje z takimi kompozytorami, jak: Richard Birchall, Nicolas Bacri i Joshua Hagley i ma na koncie prawykonania ich utworów. Od 2019 roku uczy gry na skrzypcach w Enhui School of Music w Londynie.

Gra na mediolańskich skrzypcach Giuseppe Ornati z 1933 roku dzięki uprzejmości Florian Leonhard Fine Violins.

Zapraszamy!