Olsztyn24

W sali kameralnej BWA Galeria Sztuki w Olsztynie miał wczoraj (2.09) miejsce wernisaż wystawy „Atlas Chwastów II” Wojciecha Ireneusza Sobczyka.

Wojciech Ireneusz Sobczyk (ur. w 1985 roku) studiował grafikę na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie uzyskał tytuł doktora pod opieką prof. Dariusza Vasiny. Pracuje na stanowisku adiunkta na Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie. Stypendysta Academy of Arts, Architecture and Design w Pradze. W 2021 uhonorowany Stypendium Twórczym Miasta Krakowa. Mieszka i pracuje w Krakowie. Współpracuje z warszawską Galerią LETO.

Autor wystaw indywidualnych m.in. „O próżnej sławie i ulotnym smaku truskawki lub poziomki” (2020, Galeria LETO, Warszawa), „Atlas Chwastów” (2019, Galeria Labirynt, Lublin) oraz uczestnik wystaw zbiorowych.

Zajmuje się rzeźbą, instalacją, animacją, muzyką i grafiką warsztatową. Jego zainteresowania koncentrują się wokół szeroko pojętego humanizmu, a praktyka artystyczna czerpie wielokrotnie z klasycznych czy nawet archaicznych już technik, tematyki oraz ikonografii. W swojej twórczości wraca do fundamentalnych pytań o naturę człowieka, istnienie dobra i zła, a także istotę piękna i sztuki.

Monika Sadowska, kuratorka olsztyńskiej ekspozycji, o wystawie:

Wystawa Wojciecha Ireneusza Sobczyka stanowi kolejną odsłonę projektu „Atlas Chwastów”, który po raz pierwszy został pokazany w Galerii Labirynt w Lublinie. Tym razem artysta wychodzi poza swoje pierwotne źródło inspiracji - lubelską kamienicę i pogłębia swoje poszukiwania, a także refleksję w obszarze eugeniki oraz Holokaustu.

Ta trudna tematyka rodząca się z wiedzy zapośredniczonej zostaje przez artystę ubrana w niezwykle subtelny język wizualny. Sobczyk sprawnie podejmuje próbę zmierzenia się z dotkliwym ładunkiem emocjonalnym tematu, a zarazem zatrzymania i przywrócenia przeszłości. Historia w jego ujęciu nigdy nie jest jednowymiarowa, wręcz przeciwnie niesie w sobie ślady zła i dobra, które umykają oczywistemu wartościowaniu. Poprzez przyjętą postawę artysta wnikliwie weryfikuje własne poglądy, idee oraz przekonania rozkłada na czynniki pierwsze, by na nowo mogły się spleść i narodzić w postaci dzieł stanowiących pretekst do namysłu nad ludzką naturą.

W olsztyńskiej realizacji Sobczyk materializuje problematykę tytułu, a zarazem tworzy wielowymiarowy świat. W charakterystyczny dla siebie sposób subtelność oraz piękno formy zderza z etycznym charakterem poruszanych rozważań. Śmierć i wykluczenie ubiera w kruchą ceramikę czyniąc tę z pozoru nieprzystającą relację źródłem innego głosu, który prowokuje do przemyśleń. Symboliczne 1440 chwastów stanowi wizualne wcielenie maksymalnej ilości żydowskich ciał, które dobowo mogły zostać spalone w dwóch większych krematoriach w Birkenau. Artysta w sposób znaczący posługuje się terminologią zaczerpniętą ze świata roślin, ponieważ w „języku selekcji” wykorzystywanym do eskalowania wrogości wobec wybranych grup społecznych w ramach zdehumanizowanych teorii eugenicznych z początku XX wieku „chwastami” nazywano osoby pochodzenia żydowskiego. Roślina, która postrzegana jest jako odstępstwo od normy, coś niepożądanego, co należy jedynie usunąć, stała się w tej historii ucieleśnieniem konkretnego człowieka, któremu przypisano jej atrybut - „zanieczyszczenie”. Wystawa ta jest zatem opowieścią o bólu, który skrywa wiele ludzkich spojrzeń, ale również daje możliwość choć w małym stopniu zmierzenia się z tym ogromem zła i perspektywą dobra zamkniętą w naszych czynach.

Z wystawą można się zapoznać do 13 listopada bieżącego roku.