Olsztyn24

Filharmonia Warmińsko-Mazurska w Olsztynie zaprasza na Galę Sylwestrową. Przed nami aż trzy koncerty, które odbędą się 30 grudnia o godzinie 19.00, 31 grudnia o godzinie 17.00 oraz tego samego dnia o 20.30.

Wystąpią:

» Rafał Kłoczko - dyrygent
» Joanna Woś - sopran
» Marcin Bronikowski - baryton
» Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej

W programie m.in.:


» Agustin Lara - Granada /aranżacja
» Georges Bizet - Preludium z opery Carmen
» Georges Bizet - Aria Torreadora Votre toast z opery Carmen
» Wolfgang Amadeus Mozart - Duet Là ci darem la mano z I aktu opery Don Giovanni
» Leonard Bernstein - Aria Glitter And Be Gay z operetki Candide /aranżacja
» Cesare Andrea Bixio - Pieśń Mamma /aranżacja
» Andrew Lloyd Webber - Piosenka Memory z musicalu The Cats /aranżacja
» Gioachino Rossini - Duet Kotów.

Joanna Woś - sopran

Artystka łącząca w sposób mistrzowski arcytrudne partie koloraturowe z niezwykłą lekkością oraz wyczuciem stylu bel canta. Joanna Woś dysponuje dźwięcznym, nieskazitelnie czystym intonacyjnie głosem o bardzo szerokiej skali (sięgającej swobodnie F trzykreślnego). Imponująca lekkość i wyśmienita precyzja pozwala artystce brawurowo wykonywać nawet najtrudniejsze partie koloraturowe bez najmniejszego wysiłku, zachowując przy tym wyjątkowe brzmienie i finezyjny styl bel canto.

Laureatka wielu prestiżowych konkursów i festiwali wokalnych. Nagrodzona m.in. I nagrodą w Międzynarodowym Konkursie Wokalnym w Bilbao, wielokrotna laureatka Złotych Masek (nagród krytyków muzycznych).

Debiutowała partią tytułową w Łucji z Lammermooru Gaetana Donizettiego w Teatrze Wielkim w Łodzi. Sukces jaki odniosła swą pierwszą rolą nie pozostawiał wątpliwości, że artystka dysponuje wyjątkowym talentem wokalnym. Wydarzenie to zadecydowało o dalszym rozwoju kariery artystki, która po ukończeniu Akademii Muzycznej w Łodzi na stałe związała się - jako solistka - z Teatrem Wielkim.

Entuzjazm publiczności i uznanie krytyki są nieodłącznym elementem kariery artystki, a jej kolejne role zawsze przyjmowane są z największym uznaniem. Potrafi oczarować bowiem nie tylko zjawiskową koloraturą, ale także liryzmem i wybitnym talentem dramatycznym.

Poza stałą współpracą z łódzką sceną Joannę Woś możemy podziwiać także na scenach Opery Narodowej w Warszawie, Opery Krakowskiej, Teatru Wielkiego w Poznaniu, Opery Bałtyckiej, Filharmonii Narodowej oraz Filharmonii Krakowskiej. Gości także na wielu światowych scenach operowych m.in. w Royal Festival Hall w Londynie, Alte Oper we Frankfurcie, Deutsche Oper w Berlinie, Auditorium w Rzymie, Centrum Galiny Wiszniewskiej w Moskwie, Operze Narodowej w Wilnie, Operze Narodowej w Zagrzebiu, Nowosybirskim Teatrze Opery i Baletu oraz innych scenach operowych i salach koncertowych na całym świecie.

Artystka śpiewała pod kierunkiem wielu tak wybitnych dyrygentów, jak: Antoni Wit, Jonas Aleksy, Jerzy Maksymiuk, Tadeusz Kozłowski, Jan Krenz, Jacek Kaspszyk, Friedrich Haider, Will Crutchfield, Marco Baldieri, Andrea Licata, Massimiliano Caldi, Gabriel Chmura. Występowała u boku wybitnych śpiewaków, wśród których byli m.in. baryton Renato Bruson, Artur Ruciński, tenorzy: Salvatore Licitra, Salvatore Fisichella, Piotr Beczała, Arnold Rutkowski, Mariusz Kwiecień oraz amerykańska sopranistka Gwendolyn Bradley.

W jej repertuarze znajdziemy nie tylko partie stricte koloraturowe jak partia Królowej Nocy w Czarodziejskim flecie Wolfganga Amadeusza Mozarta, Rozyny w Cyruliku sewilskim Gioachina Rossiniego, Olimpii w Opowieściach Hoffmanna Jacques’a Offenbacha czy Anny Boleny w operze Donizettiego, ale także wybitne kreacje dramatyczno-liryczne, jak np. partia Violetty w Traviacie, Gildy w Rigoletcie Verdiego, Elwiry w Purytanach Belliniego czy Noriny w Don Pasquale Donizettiego. W swoim repertuarze ma także rolę Oskara w Balu maskowym Giuseppe Verdiego, Szemachańską Królową w Złotym koguciku Mikołaja Rimskiego-Korsakowa, Musetty w Cyganerii Pucciniego, Hrabiny w Weselu Figara, Fiordiligi w Così fan tutte, Donny Anny w Don Giovannim, Magdy w La rondine Pucciniego, Eurydykę w Orfeuszu i Eurydyce Christopha Willibalda Glucka czy żony w Życiu z idiotą Sznitkego. Bogaty jest również repertuar koncertowy Joanny Woś, obejmujący m.in. Stabat Mater Giovanniego Battisty Pergolesiego i Rossiniego, Requiem, Exultate Jubilate oraz msze Mozarta, Mszę cecyliańską Charlesa Gounoda, Requiem Gabriela Fauré, Carmina burana Carla Orffa oraz Stabat Mater Karola Szymanowskiego.

W 2008 roku dla Polskiego Radia nagrała z Kevinem Kennerem recital arii z osiemnastu oper Księcia Józefa Michała Poniatowskiego. W roku następnym nagrała z Markiem Drewnowskim pieśni Chopina. W Operze Narodowej w Warszawie zaśpiewała w przedstawieniach premierowych w partiach Magdy w La Rondine (2003, reż. Marta Domingo), Królowej Nocy w Czarodziejskim flecie (2006, reż. Achim Freyer) oraz partie tytułowe w operach: Łucja z Lammermoor (2008), Lukrecja Borgia (2009), Orfeusz i Eurydyka (2009) oraz Traviata (2010). W kwietniu 2010 nagrała dla BBC III Symfonię Henryka M. Góreckiego z Londyńską Orkiestrą Symfoniczną w Royal Festival Hall w Londynie pod dyrekcją Marin Alsop. W styczniu 2011 roku w Teatrze Wielkim w Poznaniu w sposób mistrzowski i wyjątkowy wykreowała postać Marii Stuardy w operze Donizettiego. W marcu 2011 zagrała postać Gildy (Rigoletto Verdiego) na deskach Teatru Wielkiego - Opery Narodowej w Warszawie. Jej występ w tytułowej roli opery Anna Bolena Donizettiego podczas Festiwalu Operowego w szwajcarskim Saint Moritz zebrał entuzjastyczne recenzje. W 2012 roku wcieliła się w postać Adiny na premierze Napoju miłosnego w Operze Krakowskiej oraz Violetty w premierze Traviaty w Operze Bałtyckiej.

W kwietniu 2013 roku Teatr Wielki w Łodzi wystawił specjalnie dla niej po raz pierwszy operę Donizettiego Anna Bolena. Rolą tą artystka po raz kolejny udowodniła niezrównane mistrzostwo wokalno-aktorskie, będące nieodłącznym elementem wykonawczym stylu bel canto. Owacyjne przyjęcie Anny Boleny przez widzów zostało dopełnione uznaniem krytyki, która przyznała artystce Złotą Maskę, za najlepszą rolę dramatyczno-wokalną.

W kwietniu 2016 roku wystąpiła w premierowym monodramie La voix humaine Francisa Poulenca w reżyserii Mai Kleczewskiej w Teatrze Wielkim - Operze Narodowej. W 2016 roku dokonała również nagrań solowych płyt z ariami m.in. J.S. Bacha, W.A. Mozarta z Orkiestrą Kameralną Aukso oraz ariami J.M.K. Poniatowskiego z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia. W roku 2017 ukazała się jej kolejna płyta Wsłuchani we Wszechświat H.M. Góreckiego, na której wystąpiła z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Śląskiej.

W 2018 roku wystąpiła w polskiej prapremierze opery Tramwaj zwany pożądaniem w reżyserii Macieja Prusa w roli Blanche DuBois w Teatrze Wielkim w Łodzi, za którą otrzymała kolejną Złotą Maskę. W grudniu 2018 roku wystąpiła w Operze Śląskiej w prapremierowym przedstawieniu opery Don Desiderio Poniatowskiego. W nadchodzącym sezonie zobaczymy artystkę m.in. w Viva la Mamma Donizettiego i Madame Butterfly Pucciniego w Teatrze Wielkim w Łodzi. We wrześniu 2019 roku za kreację w Tramwaju zwanym pożądaniem otrzymała nagrodę XIII Teatralnych Nagród Muzycznych im. Jana Kiepury dla najlepszej śpiewaczki operowej.

Marcin Bronikowski - baryton

Urodził się w Warszawie. Ukończył Liceum Muzyczne im. Karola Szymanowskiego w Warszawie (klasa trąbki), tamże rozpoczął prywatną naukę śpiewu u wybitnej śpiewaczki Jadwigi Dzikówny. W 1992 roku otrzymał dyplom z wyróżnieniem w Konserwatorium w Sofii (klasa prof. Rusko Ruskova). Następnie doskonalił się w Accademia Rossiniana w Pésaro pod kierunkiem Alberto Zeddy oraz w mediolańskiej La Scali u Carlo Bergonziego.

Jest laureatem wielu nagród w prestiżowych międzynarodowych konkursach wokalnych, m.in. w Vérviérs w Belgii (III nagroda), w Pampelunie w Hiszpanii (I nagroda i nagroda specjalna za interpretację dzieł operowych, nagrody przyznało jury pod przewodnictwem José Carrerasa), w Warszawie w I Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Stanisława Moniuszki (1992, III nagroda), w Bilbao w Hiszpanii (I nagroda), w Cardiff (wyróżnienie) i w Jerozolimie (konkurs im. Bernsteina); w Pretorii w RPA (III nagroda) i w Helsinkach (I nagroda).

Debiutował w wieku 24 lat, w 1992 roku na scenie Opery Narodowej w Sofii jako Figaro w Cyruliku sewilskim Gioacchino Rossiniego. W 2000 roku Marcin Bronikowski jako pierwszy polski baryton debiutował na scenie Królewskiej Opery Covent Garden w Londynie partią Dandiniego w Kopciuszku Rossiniego, a potem w Teatro alla Scala w Mediolanie jako Escamillo w Carmen. W Polsce występował m.in. na scenie Teatru Wielkiego - Opery Narodowej w Warszawie, Opery Krakowskiej, Opery Nova w Bydgoszczy, Opery w Szczecinie, Teatru Wielkiego im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu, Opery Bałtyckiej w Gdańsku, a także w Filharmonii Narodowej w Warszawie, Filharmoniach Poznańskiej, Białostockiej, Szczecińskiej, Rzeszowskiej oraz na festiwalu Wratislavia Cantans, Festiwalu im. Krystyny Jamroz w Busku-Zdroju, Festiwalu w Łańcucie i w Studiu Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego w Warszawie. Współpracuje również z Narodową Orkiestrą Polskiego Radia w Katowicach.

Występował na najznakomitszych scenach operowych na całym świecie: w Niemczech (m.in. Deutsche Oper w Berlinie, Bayerische Staatsoper w Monachium, Drezno, Lipsk, Stuttgart), Austrii, Francji (Opera de Nice, Opera de Strasbourg), Hiszpanii (m.in. Teatro Monumental i Auditorio Nacional w Madrycie, ABAO w Bilabo, Campoamor w Oviedo), we Włoszech (La Fenice w Wenecji, Teatro alla Scala w Mediolanie, Teatro Verdi w Treście), w Rosji (Teatr Bolszoj w Moskwie ), Estonii, Argentynie (Teatro Argentino de La Plata, Colon w Buenos Aires), Brazylii (Teatro de Amazonas w Manaus), RPA (Nico Opera House w Kapsztadzie), Australii i Nowej Zelandii (State Opera of South Australia w Adelaide, New Zealand Opera w Auckland i Wellington), USA, w Hong Kongu, Macau, Szanghaju, w Izraelu (New Israeli Opera w Tel Avivie) oraz na wielu światowych festiwalach.

W swoim repertuarze ma ponad 40 ról w takich operach, jak: Cyganeria, Don Carlos, Bal maskowy, Thaïs, Eugeniusz Oniegin, Carmen, Łucja z Lammermooru, La Traviata, Don Pasquale, Król Roger, Straszny Dwór, Don Giovanni, Wesele Figara. Wykonuje również na całym świecie partie w oratoria oraz pieśni.

Marcin Bronikowski jest jedynym polskim śpiewakiem operowym, którego José Carreras zaprosił do udziału w swoim koncercie charytatywnym z okazji 50-lecia UNICEF. Koncert ten odbył się w warszawskim Teatrze Stanisławowskim w Boże Narodzenie 1996 roku. Ma w swoim dorobku wiele nagrań płytowych, radiowych i telewizyjnych dla światowych wytworni i stacji TV.

Rafał Kłoczko - dyrygent

Od września 2021 roku jest dyrektorem Filharmonii Zielonogórskiej im. Tadeusza Bairda. Dyrygent, kompozytor, aranżer; kształcił w Gdańsku, Krakowie i Wiedniu, gdzie uczył się pod okiem m.in. Rafała Delekty, Wojciecha Michniewskiego, Janusza Przybylskiego, Marka Guidariniego, Jacka Kaspszyka, Colina Mettersa. Był laureatem prestiżowych programów Instytutu Muzyki i Tańca, jak dyrygent-rezydent i kompozytor-rezydent. Stworzył przeszło sto pieśni, dwie msze, trzy koncerty instrumentalne, kilka kantat i dziesiątki miniatur instrumentalnych, które wykonywane były w niemalże wszystkich ważnych ośrodkach Polski.

Jako dyrygent poprowadził kilkaset koncertów kameralnych i symfonicznych, a także - również jako kierownik muzyczny - kilkanaście tytułów operowych; w tym dzieła takie, jak: Tryptyk Pucciniego, Cosí fan tutte Mozarta, Orfeusz i Eurydyka Glucka i polska prapremiera Franceski da Rimini Rachmaninowa. Regularnie współpracuje z Teatrem Wielkim - Operą Narodową, La Monnaie w Brukseli i zespołem Cappella Gedanensis. Szczególnym zainteresowaniem darzy operę, dlatego też swój doktorat poświęcił zapomnianemu dziełu Ludomira Różyckiego Eros i Psyche, do którego wykonania doprowadził w 2015 roku w Operze Bałtyckiej w Gdańsku, by dwa lata później przygotowywać utwór jako asystent dyrygenta w Teatrze Wielkim - Operze Narodowej. Z maestro Bassemem Akikim współpracował w La Monnaie w Brukseli przy światowej premierze Frankensteina M. Greya.

Uhonorowany wieloma stypendiami i nagrodami artystycznymi, w tym również Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Za jedne z najważniejszych swoich osiągnięć uznaje współpracę z Salzburger Festspiele w 2016 roku oraz staż dyrygencki w Operze Wiedeńskiej w 2017 roku. Obecnie związany jest z Filharmonią Zielonogórską, Cappellą Gedanensis i Teatrem Wielkim - Operą Narodową, gdzie poprowadził spektakle Halki Moniuszki w reżyserii Mariusza Trelińskiego. Spektakl ten miał swoją premierę w Theater an der Wien w grudniu 2019 roku i spotkał się z uznaniem krytyków całego świata.

Zapraszamy!