Olsztyn24

W koncercie symfonicznym w piątek (23.11), o godz. 19.00, w wykonaniu filharmoników warmińsko-mazurskich pod dyrekcją Szymona Makowskiego, usłyszymy Felixa Mendelssohna-Bartholdy’ego - Uwerturę koncertową do dramatu W. Szekspira „Sen nocy letniej” op. 21 oraz dwie kompozycje Roberta Schumanna. Pierwszą z nich będzie Koncert wiolonczelowy a-moll op. 129 - „Jedno z najpiękniejszych dzieł, jakie istnieją, muzyka uduchowiona od pierwszej do ostatniej nuty” - tak o tym trzyczęściowym Koncercie wiolonczelowym Schumanna powiedział Pablo Casals, wiolonczelista wszechczasów. Przy innej okazji dodając, „Bo każda nuta Schumanna wywodzi się wprost z serca”.

Robert Schumann lubił wiolonczelę i sam na niej grywał. Szczególną sympatię kompozytora do tego instrumentu wyczuwa się już w niejednym z jego wcześniejszych utworów kameralnych, zaś Koncert a-moll op. 129 - to jakby podsumowanie tak wysoko przezeń cenionych możliwości i walorów brzmieniowych wiolonczeli. Z pewnością zaprezentuje je publiczności, solista piątkowego wieczoru - wiolonczelista naszej filharmonii Paweł Panasiuk. Artysta jest absolwentem warszawskiej Akademii Muzycznej (obecnie Uniwersytet Fryderyka Chopina), oraz Trinity College of Music w Londynie. Koncertował w wielu krajach Europy, a także w Kuwejcie, Japonii i na Grenlandii. Współpracował z takim orkiestrami i zespołami jak m.in. St. Paul Sinfonia Orchestra w Londynie, North Iceland Symphony Orchestra, Jon Leifs Camerata, Trinity Symphony Orchestra, Orkiestra Polskiego Radia, Orkiestra Straussowska, Mała Filharmonia, Landtvig String Quartett, Kwartet Radomiensis oraz Pro Musica Antiqua. Paweł Panasiuk prowadzi także działalność dydaktyczną.

Drugą kompozycją Schumanna w programie piątkowego koncertu będzie IV Symfonia d-moll op. 120. Napisana przez kompozytora w 1841 roku, wkrótce po sukcesie jego I Symfonii, wskutek późniejszego przeorkiestrowania w 1853 roku przeszła do historii jako IV, stając się zarazem jednym z najpiękniejszych utworów symfonicznych muzyki romantycznej.

Szymon Makowski, który poprowadzi tego wieczoru orkiestrę symfoniczną Filharmonii jest absolwentem Akademii Muzycznej w Poznaniu. Już w trakcie studiów uczestniczył w wielu kursach mistrzowskich w Polsce i Europie. Ukończył czteroletni kurs dyrygencki w Accademia Chigiana (Siena), trzykrotnie uzyskując „Diploma di Merito” oraz stypendia akademii. Potwierdzeniem nabytych umiejętności, były sukcesy artysty w prestiżowych międzynarodowych konkursach dyrygenckich. Wśród orkiestr, z którymi pracował należy wymienić: Narodową Orkiestrę Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach, NFM - Filharmonię Wrocławską, Orkiestrę Muzyki Nowej w Katowicach, orkiestrę Filharmonii Sudeckiej, Poznańskiej, Krakowskiej i Opolskiej. W charakterze dyrygenta gościnnego wystąpił w Teatrze Wielkim w Poznaniu, Teatrze Muzycznym w Lublinie, Teatrze Muzycznym w Poznaniu oraz Gliwickim Teatrze Muzycznym. Spośród zagranicznych orkiestr pracował z Orchestre Philharmonique Monte Carlo, Frankfurt Radio Symphony Orchestra, Praska Komorni Philharmonie, Orchestre National de Lorraine, Orchestre Victor Hugo Franche-Comte, Orquesta do Algarve, Sofia Festival Orchestra, Regensburg Theater oraz Orchestra della Fondazione Bulgaria Classic. Od 2016 roku pełni funkcję dyrygenta Filharmonii Dolnośląskiej w Jeleniej Górze.

******

Opis programu:

Felix Mendelssohn-Bartholdy - Uwertura koncertowa do dramatu W. Szekspira „Sen nocy letniej” op. 21

Napisana przez kompozytora w wieku zaledwie 17 lat była dla współczesnych mu znawców muzycznego rzemiosła jawnym dowodem, że o to na świat przyszedł drugi Mozart. Kompozycja jest nad wyraz dojrzałym dziełem, zachwycając bogactwem melodii i harmonii, wykwintną instrumentacją oraz doskonałym połączeniem romantycznej ekspresji z przejrzystością formalną klasycyzmu.

Po lekturze dramatu Szekspira przetłumaczonej przez Augusta Wilhelma Schlegela młody kompozytor długo nie mógł dojść do siebie. Tak jak czynić miał to wielokrotnie w przyszłości przełożył mnogość estetycznych uniesień wywołanych poezją na język, którym posługiwał się ze zdumiewającą sprawnością. Do tematu szekspirowskiej komedii powrócił po 14 latach tworząc kolejne ogniwa muzyczne na zamówienie króla Prus Fryderyka Wilhelma IV. Tak powstał cykl kilkunastu części w tym znany chyba każdemu, słynny Marsz Weselny.

Warto odnotować, iż za sprawą Carla Loewego prawykonanie Uwertury Koncertowej miało miejsce w 1827 roku (to jest rok po skomponowaniu) w Szczecinie.

Robert Schumann (1810-1856)

Koncert wiolonczelowy a-moll op. 129
I. Nicht zu schnell
II. Langsam
III. Sehr lebhaft

To jedyne dzieło solowe w dorobku Schumana napisane na wiolonczelę powstało w przeciągu zaledwie dwóch tygodni pomiędzy 10 a 24 października 1850 roku tuż po objęciu posady dyrektora programowego tamtejszej orkiestry.

Za życia kompozytora utwór nigdy nie został wykonany w całości. Prawykonanie odbyło się 23 lipca 1860 roku, a więc 4 lata po śmierci kompozytora. Miało to miejsce w Oldenburgu z Ludwikiem Ebertem jako solistą.

IV Symfonia d-moll op. 120
I. Ziemlich langsam - Lebhaft
II. Romanze. Ziemlich langsam
III. Scherzo. Lebhaft - Trio
IV. Langsam - Lebhaft - Presto

Muzyka symfoniczna stanowiła obok pieśni najważniejszy nurt w twórczości Schumanna. Jego krótkie i pełne dramatyzmu życie nie od razu biegło jednak ścieżkami Polihymnii. Pod presją matki, która sceptycznie odnosiła się do kariery muzycznej syna rozpoczął Schumann studia prawnicze, które jednak przerwał by oddać się swojej ukochanej muzyce. Ze studiów prawniczych pozostało mu jednak zacięcie polemisty i recenzenta, którym to oddawał się z równie wielką pasją, co komponowaniu. Założone przez niego wspólnie m.in. z Friedrichem Wieckiem i Ludwigiem Schnunckem czasopismo Neue Zeitschrift für Musik, staje się rozsadnikiem nowych idei.

Schumann jako jeden z pierwszych poznaje się na geniuszu Fryderyka Chopina wypowiadając słynne „Czapki z głów, panowie, oto geniusz”. To dzięki niemu również niemiecka publiczność zainteresowała się Johanesem Brahmsem.

Zakochany w córce swojego nauczyciela fortepianu Klarze Wieck zabiega wiele lat o możliwość jej poślubienia. Gdy staje się to wreszcie możliwe szczęśliwi Schumannowie przez kilka lat intensywnie koncertują. Po powrocie osiadają w Dreźnie. Z powodów narastających problemów zawodowych oraz zdrowotnych (nieodwracalne uszkodzeni trzeciego palca prawej ręki, które kończy jego karierę pianistyczną) zaczynają pojawiać się u kompozytora objawy psychicznej niestabilności. Dręczą go omamy słuchowe, cierpi na bezsenność, depresję, lęki. Mimo złego zdrowia pracuje jednak bardzo intensywnie. To właśnie w tym okresie powstają jego dwie symfonie: II Wiosenna op. 38 i Czwarta d-moll op.120. Kompozytor nie jest nią jednak usatysfakcjonowany. Ostateczny kształt zyskuje dopiero po wielu latach na co wskazuje późniejszy numer opusowy.

Robert Schumann pozostaje ikoną niemieckiego romantyzmu, ucieleśniając obraz kompozytora podążającego za miłością, zagubionego w świecie, zmagającego się z nieuchronnym fatum. Te wszystkie elementy odnajdziemy również w jego IV symfonii.

******

O godzinie 18.00 zapraszamy Państwa do sali kameralnej (II p.) na wprowadzenie do koncertu, które zaprezentuje znakomity krytyk muzyczny Jan Popis - wstęp wolny

Bilety na koncert w cenie 40 zł normalny i 30 zł ulgowy są do nabycia w kasie wt-pt w godz.10-18 oraz poprzez stronę internetową Filharmonii www.bilety.filharmonia.olsztyn.pl

Koncert objęty zniżkami projektu „Warmińsko-Mazurska Karta Seniora” oraz programu „Warmia i Mazury dla Dużej Rodziny”.