Olsztyn24

Zuzanna Janin - absolwentka warszawskiej ASP, mieszkająca i tworząca w Warszawie, jedna z najważniejszych współcześnie artystek w dziedzinie wideoartu, instalacji, rzeźby i filmu, była bohaterką dzisiejszego (17.11) spotkania z cyklu „Zachęta do sztuki”. Spotkanie w salach kopernikowskich olsztyńskiego zamku zorganizowało Warmińsko-Mazurskie Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych oraz Muzeum Warmii i Mazur.

- Spotkania z cyklu „Zachęta do sztuki” organizujemy od ośmiu lat przy finansowym wsparciu samorządu Olsztyna - mówi Grażyna Prusińska z olsztyńskiej Zachęty. - Idea spotkań jest prosta: zapraszamy artystów, których prace tworzą kolekcję naszej, olsztyńskiej zachęty. Zapraszamy artystów, którzy opowiadają o swojej twórczości, pokazują prezentacje, wybrane i przygotowane przez siebie specjalnie na te spotkania, mówią o najnowszych projektach, albo ważnych dla siebie wystawach. Zapraszamy też kuratorów, autorów głośnych wystaw, prowadzących swoje autorskie galerie. Oni z kolei opowiadają nam o tym , jakie mechanizmy rządzą artystyczną sceną polską, ale też mówią o ważnych wystawach, których byli autorami i o pewnych kryteriach, którymi się kierują zapraszając artystów na te wystawy. W końcu zapraszamy też krytyków sztuki, którzy z kolei mówią w sposób bardziej ogólny i podchodzą do problematyki kolekcji, problematyki sztuki najnowszej - od strony teoretycznej.

Zuzanna Janin, zadebiutowała w latach 90. Dzisiaj zaliczana jest do najważniejszych artystów tworzących współcześnie w dziedzinie wideoartu, instalacji, rzeźby, filmu. Jej prace znajdują się wielu bardzo ważnych kolekcjach sztuki współczesnej i to nie tylko w Polsce, ale też za granicą.

- Jest artystką, która w swojej twórczości porusza bardzo często wątki autobiograficzne i robi to w taki sposób, że z tych bardzo prywatnych czasami incydentów swojego życia tworzy uniwersum - prace mające charakter uniwersalny i dotykające problemów ważnych dla nas wszystkich - mówi Grażyna Prusińska.

Olsztyńska Zachęta ma w swoich zbiorach dwie prace Zuzanny Janin z ważnego cyklu, który powstał w II połowie lat 90.: Idź za mną, zmień mnie, już czas. To wielkoformatowe, laminowane fotografie, zatopione w foliach, rodzaj obiektu, rzeźby, przedstawiające fragmenty ciał (ręce, nogi, torsy) autorki i kobiet z nią blisko spokrewnionych. Zdjęcia nakładane jedno na drugie tworzą rozwijające się w czasie i przestrzeni sekwencje.