Olsztyn24

Relegowany z Teatru Jaracza cykl spotkań teatralnych pod nazwą „Teatr przy Stoliku” wraca do Olsztyna! Za sprawą wspólnej inicjatywy olsztyńskiego oddziału Towarzystwa Kultury Teatralnej, Miejskiej Biblioteki Publicznej w Olsztynie i Olsztyńskiego Teatru Lalek. Pierwszy spektakl już w poniedziałek (25.05) w Multimedialnej Bibliotece Młodych Planeta 11.

Teatr przy Stoliku to oryginalna forma teatralna, będąca skrzyżowaniem lektury książki ze słuchowiskiem radiowym, czyli czytanie dramatów z pełną aktorską interpretacją, aczkolwiek bez dekoracji, kostiumów i sytuacji scenicznych oraz innych teatralnych atrybutów zagości. Nowa edycja cyklu odbędzie się w olsztyńskich bibliotekach oraz Olsztyńskim Teatrze Lalek. Nad całością czuwać będzie Elżbieta Lenkiewicz, wieloletni kierownik literacki Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie, pod której okiem aktorzy przeczytali przy stoliku aż 165 sztuk dramaturgów z całego świata.

- Teatr przy Stoliku w swojej ofercie repertuarowej preferuje przede wszystkim dramaturgię współczesną. Jednak - od czasu gdy „cała Polska”, pod przewodnictwem Prezydenta RP raz w roku czyta zbiorowo klasykę - i my postanowiliśmy „zrównać się w szeregu” w godnej sprawie. Tym bardziej, że w sezonie artystycznym 2014/2015 obchodzimy zacne 250-lecie teatru publicznego w Polsce - wyjaśniają organizatorzy cyklu.

Repertuar Teatru przy Stoliku:

» 25.05.2015 (poniedziałek), godz. 18.00
INAUGURACJA
ŚWIECZKA ZGASŁA, Aleksander Fredro - Miejska Biblioteka Publiczna - Filia Planeta 11, ul. Piłsudskiego 38
Występują: Wiesława Niemaszek-Szymańska i Marian Czarkowski

» 22.06.2015 (poniedziałek), godz. 18.00
MOST, Laurent van Wetter - Miejska Biblioteka Publiczna - Filia nr 18, ul. Żytnia 71 (Dajtki)
Występują: Radosław Hebal i Marcin Kiszluk

» 20.07.2015 (poniedziałek), godz. 18.00
ZWIĘDŁE PIWONIE, Jerzy Szczudlik - Miejska Biblioteka Publiczna - Filia nr 13, ul. Sikiryckiego 9 (Pieczewo),
Występują: Marian Czarkowski i Marcin Kiszluk
(po czytaniu spotkanie z autorem)

Po przerwie wakacyjnej organizatorzy cyklu zapraszają do bibliotek olsztyńskich i Olsztyńskiego Teatru Lalek na kolejne spotkania oraz warsztaty dla młodzieży i dorosłych, m.in. z zakresu interpretacji tekstu, wiedzy o wielkich polskich aktorach i reżyserach.

Na wszystkie wydarzenia związane z projektem WSTĘP WOLNY!

******

ŚWIECZKA ZGASŁA, Aleksander Fredro

Pragniemy przywrócić Państwu wdzięk XIX-wiecznej frazy Aleksandra Fredry w sztuce „Świeczka zgasła”. Ten niebywały znawca psychologii damsko-męskiej, sam zresztą doznawszy licznych „perypetyj miłosnych”, jak mało kto w ówczesnej epoce totalnego zakłamania obyczajowego, odważnie odkrywał tajemnice uczuć w sytuacjach różnych.

W tej jednoaktowej komedii zetknął ze sobą parę przypadkowych podróżnych, których awaria dyliżansu zmusiła do pobytu w przydrożnej karczmie, w warunkach wyjątkowo trudnych, bo pozbawionych światła. Jak zatem można zorganizować sobie nieoczekiwany nocleg, aby nie narazić się na „jakoweś nieobyczajne sytuacyjne”?

MOST, Laurent van Wetter

Bohaterami sztuki belgijskiego dramaturga są dwaj mężczyźni spotykający się przypadkowo nocą, przy pełni księżyca, na moście, a każdy w tym samym celu - aby skończyć z życiem. Jeden robi to niejako z przyzwyczajenia, drugi ma konkretny powód - zawód miłosny. Panowie mają jednak problem - skok z mostu to decyzja intymna, a tuż obok przeszkadza jakiś intruz.

W tej pełnych zwrotów akcji tragikomedii, autor odkrywa skomplikowane biografie swoich bohaterów, którzy w czasie kilku nocnych godzin próbują zrozumieć samych siebie, siebie nawzajem, ujawniając przy tym skrzętnie skrywaną ogromną potrzebę miłości, akceptacji i w gruncie rzeczy - życia.

ZWIĘDŁE PIWONIE, Jerzy Szczudlik

Od autora: Mój komediodramat jest w pewnym sensie sztuką pisaną na zamówienie. Oczywiście autor nie zlecił jej do napisania ghostwriter-owi, ani nie napisał jej na zlecenie kogokolwiek. Zamawiającym był bowiem kunszt aktorski Mariana Czarkowskiego i Marcina Kiszluka, ceniony przez autora na tyle, aby z myślą o nich tworzyć swoich bohaterów, dwóch bezdomnych o pseudonimach „Król” i „Sanczo”.

„Zwiędłe piwonie” to rozmowa o sprawach najważniejszych, przeprowadzona jednak z humorem i ironią. To sztuka o miłości, która tli się w każdym człowieku przez całe życie, by w najmniej spodziewanej chwili i nawet w skrajnie niesprzyjających warunkach rozpalić ciało i duszę. To historia więzi rodzinnych, które z pozoru łatwo zrywamy, nie zdając sobie sprawy, jak trudno je z powrotem nawiązać. To opowieść o uzależnieniach, które dotykają nas bez względu na wiek, płeć, status społeczny czy materialny i spychają nas na margines życia, gdzie nie mamy swojego miejsca w społeczeństwie, ale tworzymy własną społeczność, własną hierarchię oraz staramy się wyznaczać własne granice wolności. To także próba filozoficznej rozprawy o szczęściu jako takim, które według Króla: „albo się ma, albo nie ma, ale nie wyciągałbym z tego wniosku, że wtedy trafia się na ulicę”.

Tytułowe „zwiędłe piwonie” to metafora piękna i życia, które tracą swoją pierwotną świeżość, przekwitają, starzeją się, nierzadko przedwcześnie.