Olsztyn24

Miejski Ośrodek Kultury w Olsztynie zaprasza jutro (28.11) na wernisaże dwóch wystaw. Jako pierwsza, o godzinie 17.00, w Spichlerzu MOK zostanie zaprezentowana ekspozycja rysunku „Ludziki” autorstwa Adama Wyżlica. Następnie (o godz. 18.00) w Galerii Rynek MOK nastąpi otwarcie wystawy „Firma portretowa” Iwony Bilińskiej-Walendzik.

Adam Wyżlic o sobie i swojej sztuce:

Urodziłem się 6 listopada 1972 roku w Ostródzie. Moja przygoda ze sztuką zaczęła się pod koniec XX wieku. W 1990 roku na Starym Mieście poznałem pewnego artystę. Przychodził tam codziennie, rozkładał sztalugę, stawiał płótno, brał w dłoń pędzel i farby, a następnie malował olsztyńskie kamieniczki. Pokazał mi, jak to robić. Jego nauki pomogły mi stworzyć pierwsze, własne obrazy.

Na jakiś czas przestałem malować, ale wciąż interesowała mnie sztuka. Chodziłem na wernisaże i podpatrywałem innych twórców. Malarstwem i rysunkiem na poważnie zająłem się po rozpoczęciu studiów na Wydziale Sztuki UWM w 2012 roku. Każdy kolejny tydzień utwierdzał mnie w przekonaniu, że rozwijam się jako artysta.

Wystawy w dorobku artysty:

» 2014 - wystawa indywidualna malarstwa, rysunku, grafiki i fotografii, Dworzec PKP, Ostróda
» 2014 - „Do trzech razy sztuka”, Lidzbarski Dom Kultury, Lidzbark Warmiński
» 2014 - „Z pracowni malarstwa”, Stodoła Kultury, Dobre Miasto
» 2014 - „Tyrolskie inspiracje”, Tyrolskie Smaki, Olsztyn
» 2014 - „Debiutanci”, Awangarda Bis, Olsztyn
» 2014 - „Wandalizm dzieł sztuki”, UWM, Olsztyn
» 2013 - wystawa poplenerowa, Urząd Miasta, Olsztynek
» 2013 - „Luksografia”, Awangarda Bis, Olsztyn.

Iwona Bolińska-Walendzik o swojej wystawie:

Jedna z modelek była niezadowolona z portretu - zrobiłam jej „czerwoną dziurę” na twarzy. Nie chciałam jej okaleczyć. Tak poszła ręka z czerwienią, gubiąc się między innymi kolorami. Siostrzenica sześciolatka mówi natomiast, że arcydzieło musi być inne, bo wtedy jest w nim artyzm, a portret podoba się jej, bo ma zielony kolor.

Chciałam dobrze, a wyszło jak zwykle. Ważne, że dobrze się bawiłam, robiąc kolejne dziury w twarzach. Zamalowywałam powstające niechcący uszy myszki miki, świętym zdejmowałam aureolki. Niektórym dodawałam pejzaż, niby wyjęty z Mona Lisy, innym kryzy, koronki, bujne grzywy. Płaska plama na twarzy stawała się pretekstem do zabudowywania kompozycji obrazu.

Przypomniał mi się regulamin firmy portretowej S.I. Witkiewicza:

„Portret może być tak samo dziełem Czystej Formy, jak pejzaż, martwa natura czy kompozycja - może, ale dziś przeważnie nie jest. Przedmioty wyobrażone na obrazach to tylko wskaźniki napięć kierunkowych mas kompozycyjnych. Ale są różne stopnie zużytkowania natury. Albo się jej człowiek poddaje i wtedy nie jest artystą, albo używa jej tylko jako pretekst - między tymi ostatecznościami jest cała skala wartości pośrednich.”

Iwona Bolińska-Walendzik ukończyła Wydział Sztuk Pięknych UMK w Toruniu w 1996 roku. Jest doktorem sztuk plastycznych. Od 1999 roku pasjonuje się batikiem, prowadząc także działalność dydaktyczną i wykładową. W 2012 r. zakończyła przewód doktorski na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, uzyskując tytuł doktora w dziedzinie sztuk plastycznych w zakresie sztuki piękne. Organizatorka projektów artystycznych, warsztatów i imprez kulturalnych, kuratorka wystaw.

Batik to trudna technika, wymagająca dużych umiejętności, ponieważ raz zastosowana kreska czy plama koloru nie może być już przez twórcę skorygowana. Dlatego uważa się, że batik jest techniką spontanicznego tworzenia, ekspresyjnych form i rozpływających się, organicznych plam. Iwona Bolińska-Walendzik jest innego zdania. Opanowała doskonale techniczną stronę tworzenia batików. Potrafi perfekcyjnie zarządzać możliwościami tkwiącymi w tej technice, nic jej nie zaskakuje i nic nie wymyka się jej spod kontroli.

Zapraszamy!