Olsztyn24

Gdzie znaleźć pieniądze na stworzenie bazy danych o osobach niepełnosprawnych, by móc zaproponować im odpowiednią pracę? Oto pytanie, które nurtowało uczestników I konferencji Obserwatorium Rynku Pracy ON Handikap.

Obserwatorium powstało w 2007 roku z myślą o aktywizacji o zawodowej ponad dwustu tysięcznej rzeszy niepełnosprawnych w województwie (ok. 15% mieszkańców naszego województwa), z których zaledwie ok. 4 tys. jest zarejestrowanych w urzędach pracy, jako osoby bezrobotne i poszukujące pracy. Około 25 tysięcy pracuje, a reszta siedzi w domu: nie uczy się zawodu i liczy na zasiłki i zapomogi.

Ten stan rzeczy postanowili zmienić działacze Warmińsko-Mazurskiego Sejmiku Osób Niepełnosprawnych wspólnie z Olsztyńską Szkołą Biznesu. Po cyklu badań, seminariów i uzgodnień z administracja województwa doprowadzili do porozumienia, w efekcie którego powołano właśnie Obserwatorium.

Celem Obserwatorium jest nawiązanie współpracy pomiędzy instytucjami działającymi na rzecz osób niepełnosprawnych oraz monitorowanie rynku pracy w celu zwiększenia zatrudnienia tych osób. Przewiduje się ujednolicenie procedur i daleko idącą współpracę wszystkich instytucji „opiekujących” się niepełnosprawnymi. Dlatego w skład komitetu sterującego tej instytucji weszli: marszałek województwa i wojewoda jako współprzewodniczący, prezes WMSON i dyrektor OSB - wiceprzewodniczący oraz prezydenci Olsztyna, Ełku i Elbląga, prezes Krajowej Izby Gospodarczo - Rehabilitacyjnej, dyrektor Warmińsko - Mazurskiego Oddziału PFRON. Sekretariat Obserwatorium powołany został przy WMSON i mieści się w p. 14 urzędu wojewódzkiego.

Zadania Obserwatorium Handikap przypomnieli uczestnikom konferencji (seminarzystom Handikap plus, współtwórcom Obserwatorium) Adam Ziomek z OSB, Tadeusz Milewski z WMSON i wicewojewoda Jan Maścianica. O aktualnych programach PFRON mówił Andrzej Jurkian, ale najciekawsze wystąpienia mieli Artur Bednarczyk, kierownik projektu badawczego w powiecie nowomiejskim i Krzysztof Wilczek z OSB.

To oni wskazali na problemy, związane z zebraniem pełnych danych o osobach niepełnosprawnych, o potrzebie opracowania jednolitego systemu informacyjnego (internetowego) w całym województwie, wreszcie na kłopoty z organizowaniem tego systemu: czy jeden dla całego województwa, ale kto go ma prowadzić? Wskazywano raczej na powiaty: na urzędy pracy i powiatowe centra pomocy społecznej. Jedno tylko stoi na przeszkodzie: pozyskanie pieniędzy na ten cel, ponieważ Obserwatorium nie ma własnego budżetu. Czy zatem samorządowe jednostki zechcą sfinansować ten projekt? Jeśli tak się stanie, to na pewno nie w tym roku. Ale przykład powinni dać sami członkowie komitetu sterującego, czyli trzy główne miasta subregionów.

Tymczasem jak taki system może wyglądać, opowiedział Artur Bednarczyk ze starostwa powiatu Nowe Miasto, gdzie opracowano nie tylko bazę danych (jest 7 tys. ON, głównie starsze niż 40 lat kobiety, bez wykształcenia zawodowego), ale i prognozę zatrudnienia ON, ponieważ jest ono niższe niż wynosi średnia wojewódzka. Raport z badań na ten temat przedstawili dr inż., Zbigniew Brodziński i dr inż. Dariusz Śledź. Starostwo korzystało z pieniędzy EFS.

W Nowym Mieście problemy niepełnosprawnych ujęto wręcz modelowo i szeroko w strategii rozwiązywania problemów społecznych powiatu do 2014 roku. Gorzej jest z wykonaniem określonych zadań. Starostwo na szczęście dostrzegło te mankamenty i dlatego podjęto badania. Można o tym przeczytać na stronie internetowej starostwa, więc nie będę tu streszczał obszernych materiałów. Zwrócę jednak uwagę na jeden aspekt: badania potwierdziły, że najlepiej wszystko wygląda na papierze - mierzalne efekty są mizerne, właśnie z braku koordynacji, konsekwencji i pieniędzy w istniejących instytucjach (PUP, PCPR). A także nieuwzględniania opinii samych niepełnosprawnych i przedsiębiorców.